Hidayət.


Bismillahi Rəhmani Rəhim
(Tarix: 01.02.2006)
Sevimli qardaşlarım, can dostlarım, könül dostlarım, hidayət çağında sizlərə hidayəti ən qısa şəkildə izah edə bilməyi diləyirəm.
Mövzumuz: Hidayət. Hanı bu Peyğəmbər Əfəndimiz (s.ə.v) zamanında yaşanan amma sonradan unudulan və nə olduğu müəyyən olmayan bir anlayış qarışıqlığına çevrilən hidayət. Bu gün insanlara hidayətin nə olduğunu soruşsanız sizə deyəcəklər ki: "Hidayət doğru yoldur." Belə söyləyənlərə yanılmalarını izah edə bilmək üçün ikinci bir sual daha soruşmaq lazım: "Hidayətə doğru yol deyirsiniz. Çox yaxşı. Yaxşı, Siratı Mustakim nədir?" Siratı Mustakim üçün də başqa bir cavabları yox. Yenə eyni şeyi söyləyəcəklər: "Siratı Mustakim də doğru yoldur." Həqiqətən sirat, yol deməkdir. Mustakim də istiqamət üzrə olan deməkdir. Elə isə istiqamət üzrə olan bir yoldan bəhs edirik. Bu yol, Siratı Mustakim adını alir. İnsanın ruhunu, bədənindən ayrıldıqdan sonra Allah`a çatdıran yol. Allahu Təala buyurur ki:
-15/HİCR-41: Qala həzzə siraidin aləyyə mustəkim(mustəkimun).
Allahu Təala belə buyurdu: " Bu, Mənə istiqamətləndirilmiş (Mənə çatdıran) yoldur." Allahu Təala: "Mənə istiqamətlənmiş yol." deyir. "Mənə istiqamətlənmiş yol.", "Allah`a istiqamətlənmiş yol." Elə isə sevimli qardaşlarım, demək ki Qurani Kərimdə bir anlayış var. Siratı Mustakim anlayışı ayrı bir anlayış, hidayət anlayışı ayrı bir anlayış. Siratı Mustakim, həqiqətən bir yoldur. Doğru yolmu? Bəli, doğru bir yoldur. Amma doğru yol, mövzunu yalnız qarışıqlıq halına gətirmək mənasını verər. Çünki doğru yol dediyimiz zaman, bir tərif vermirik. Beləcə hidayət müəssəsinin məzmunu itdiyi kimi Siratı Mustakimin də məzmunu itir. Siratı Mustakim, "sıra idin aləyyə mustəkim" sözüylə açıq bir şəkildə ifadə edildiyi kimi Allah`a çatdıran yolun adıdır. Allahu Təala Nisa Surəsinin 175. ayəti kəriməsində buyurur ki:
-4/NİSA-175: Fə əmməlləzinə amənu billah vadaysamı bihi fə sə yudhiluhum fi rəhmətin minhu və fadlin və yəhdihim iləyhi siradan mustəkima (mustəkimən).
Beləcə Allah`a amənu olanları (ölmədən əvvəl ruhunu Allah`a çatdırmağı diləyənləri) və O`na (Allah`a) sarılanları isə, (Allah) özündən bir rəhmətin və fəzlin içinə qoyacaq və onları, özünə çatdıran "Siratı Mustakim"ə hidayət edəcək (çatdıracaq). "Kim Allah`a çatmağı və Allah`ın Zatında yox olmağı, Allah`a sarılmağı diləsə, Allah onları rəhmətinin və fəzlinin içinə qoyar və onları Özünə çatdıran Siratı Mustakimə vasil edər, çatdırar." Siratı Mustakimin nə olduğu, burada açıq bir şəkildə bir daha ifadə edilməkdədir, Allah`a çatdıran bir yol. Siratı Mustakim, Allah`a çatdıran yolun adıdır. Amma hidayət, Allah`a çatmaqdır. Hidayət çağının ən əhəmiyyətli anlayışı artıq hidayətdir. Türkcəmizdə hidayət adıyla istifadə etdiyimiz söz, Ərəbcədə "xuda" adıyla istifadə edilir. Allahu Təala buyurur ki:
-3/ALİ İMRAN-73: Və la tumunu mütləq li məhrum təbia dinəkum, kul innəl huda hudallahi ən uda əhadun mislə ma utitum əv yuhaccukum ində rabbikum, kul innəl fadla bi yədillah(yədillahi), yu'tihi məhrum yəşa'(yəşau), vallahu qəyyumun alim(alimin).
Və (Əhli Kitab): "Sizin dininizə tabe olandan başqasına inanmayın." (dedilər). (Həbibim onlara) De ki: "Şübhəsiz ki hidayət Allah`a çatmaqdır. (İnsanın ruhunun ölmədən əvvəl Allah`a çatmasıdır.) Sizə verilənin bir bənzərinin, bir başqasına verilməsidir." Yoxsa onlar, Rəbbinizin hüzurunda, sizinlə çəkişirlərmi? (Onlara) De ki: "Şübhəsiz ki fəzl Allah`ın əlindədir. Onu dilədiyinə verər." Və Allah, Qəyyumdur (elmi genişdir, hər şeyi əhatə edər), Alimdir (ən yaxşı biləndir). "İnnə: Şübhəsiz ki; əl huda: Hidayət, hudallahi: Allah`a hidayət olmaqdır." Bəqərə Surəsinin 120. ayəti kəriməsində isə Allahu Təala deyir ki:
-2/BƏQƏRƏ-120: Və lən tərdə ankəl yahudu və lan nasara hətta təttebia millətehum, kul innə hudallahi huvəl huda, və lə inittəbada əhvaəhum ba'dəlləzi caəkə minəl əlmi ma ləkə minallahi min vəliyyin və la nasir(nasirin).
Və sən onların dininə tabe olmadıqca (uyğun gəlmədikcə) nə yəhudilər və nə də xristianlar səndən əsla razı olmazlar. De ki: "Şübhəsiz ki Allah`a çatmaq (Allah`ın özünə çatdırması) -hidayətdir." Sənə gələn elmdən sonra əgər həqiqətən onların həvalarına xəbərdar etsən, sənin üçün Allah`dan bir dost və bir köməkçi yoxdur. "İnne: şübhəsiz ki hudallahi: Allah`a çatmaq, huve o,bu xuda: Hidayətdir." Allahu Təala burada açıq bir şəkildə hidayətin Allah`a çatmaq olduğunu ifadə etməkdədir. Bəzi insanlar, hidayəti barmaqlığından (izlədikləri yoldan) çıxarmışlar. "İnsan ruhunun ölmədən əvvəl Allah`a çatması deyə bir şey ola bilməz." demişlər. "Çünki insana həyat verən ruhdur. Ruh bədəndən ayrıldığı zaman insan ölər." deyirlər. Ruh, bədəndən ayrıldığı zaman insan ölməz, sevimli qardaşlarım. İnsan öldüyü zaman, ruh bədəndən ayrılmaq məcburiyyətində qalar. İkisi bir-birinə tamamilə zidd iki hadisədir. Hər kəsin bir həyat müddəti vardır.
Bu həyat, bir gün sona çatacaq. Adamın həyatı bir gün sona çatacaq. Sona çatdığında,insane ölür. Ölümü gətirən mələklər, Əzrail (ə.s) və onun ətrafındakı köməkçiləridir. Gəlirlər və kontağı bağlayarlar. O adamın bədənindəki milyonlarla mitoxondri, artıq elektrik enerjisi çıxara bilməz hala gələr. Çünki kontakt bağlanılmışdır. Enerji çıxarıla bilməyincə, bədəndəki bütün funksiyalar elektrik enerjisi ilə funksional halda olduqları üçün enerji tükəndiyində, artıq funksiyalarını əda edə bilməzlər (vəzifələrini reallaşdıra bilməzlər). O zaman beyindən başlayan bir ölüm bütün bədənə yayılar. Adam bir anda ölməz və nəticədə ölüm hadisəsi bədənə gəlir. Ölüm, bədənin maqnetik sahəsini itirməsi halıdır.
Bədənin (+) maqnetik sahəsi - ruhu, (-) maqnetik sahəsi - nəfsi özünə çəkən bir xüsusiyyətdədir. Bu xüsusiyyət səbəbiylə ruh və nəfs, fiziki bədənə daim mərbud (əlaqəli) vəziyyətdə olarlar. Bu halda ruha Allahu Təala bir səlahiyyət vermişdir. Dilədiyi an ruh bədəndən ayrıla bilər amma bu ayrılması, Allah`a dönüşü reallaşdıra biləcək olan bir ayrılıq deyil. Ruh bədəndən ayrılar, dilədiyi yerə gedər amma təkrar dönüb o fiziki bədənimizə girmək məcburiyyətindədir. Ruhumuz bədənimizdən ayrıldığında biz insanlar, onu hiss edə bilmərik. Ruh bədəndən ayrılar, dilədiyini edər, dilədiyi yerə gedər, təkrar dönər. Heç bir günahın işlənməsində ruhun o günahda iştirak etməsi söz mövzusu deyil. Günahı, fiziki bədənimizlə nəfsimizin fəlakətləri işlərlər. Nəfsin fəlakətləri günaha istiqamətlidir. Hirs, kin, qısqanclıq, həsəd, üsyan. Hər birisi ayrı bir baxımdan bizi Allah`ın qadağalarını işləməyə, Allah`ın əmrlərini yerinə yetirməməyə istiqamətləndirməyə çalışarlar.
Beləcə ya bir əmrin tapdalanması ya da bir qadağanın işlənməsi, bizi günah adı verilən bir müəssisəyə çatdırar. Arxasında yalnız nəfsimiz vardır və fiziki bədənimizin nəfsimizə uyğun gələrək bu səhvi işləməsi vardır. Elə isə nəfsimiz (fəlakətlərlə mücəhhəz olan bu bədənimiz), Allah`ın əmrlərini əsla yerinə yetirməyi istəməz, qadağan etdiyi hərəkətlərin də hamısını işləmək istər. Çünki fəlakətlər bu mahiyyətdə yaradılmışdır. Elə isə, sevimli qardaşlarım, ruhumuz ürəyi istədiyi an bədənimizi tərk edər, dilədiyi yerə gedər və təkrar geri dönər (bədənə təkrar girər). Nə bədənimizə girdiyini, nə bədənimizdən çıxdığını hiss etməmiz söz mövzusu deyil. Günah işlədiyimiz zaman, ruhumuz bədənimizdən mütləq olaraq ayrılar, günahda iştirak etməz. Belə bir mühitdə, təkrar Allahu Təala ruha o səlahiyyəti vermişdir. Allahu Təala Səcdə Surəsinin 9. ayəti kəriməsində ruh üçün belə buyurmaqdadır:
-32/SƏCDƏ-9: Summə səvvahu və nəfəha fihi min ruhihi və cəalə ləkumus səma vəl əbsare vəl əf'idəh(əfidətə), kalilən ma təşkurun(təşkurunə).
Sonra (Allah) onu dizayn etdi və onun içinə (vəchin, fizik bədənin içinə) ruhundan üfürdü və sizlər üçün səmi (eşitmə), basar (görmə) və fuad (idrak etmə) etdi. Nə qədər az şükr edirsiniz.
"Biz insana ruhumuzdan üfürdük, sonra ona fuadlar verdik (görmə, eşitmə və ürəkdəki idrak etmə xüsusiyyətlərini, fuadlarını verdik)." Allahu Təala burada "əfidət" deyir, fuadlar. Görmə, eşitmə və idrak etmə xüsusiyyətləri verilmiş insana. Amma ruh üfürülmüşdür. Elə isə üfürülən bir ruhumuz, dizayn edilən (səvva edilən) nəfsimiz, yaradılan (xəlq edilən) bir fiziki bədənimiz vardır. Allahu Təala Adəmi (ə.s) yaratmış, xəlq etmişdir. O`nun qabırğa sümüyündən Hz. Həvvanı (Həvva anamızı) yaratmış və bütün insanlar onlardan törəmişlər.
Elə isə hidayət Allah`a aid olan, bizdə bir əmanət olan ruhumuzun bizdən ayrılaraq Allah`a geri dönməsi əməliyyatının adıdır. Bilərək, istəyərək, insanoğlu Allah`a ruhunu çatdırmağı Allah`dan tələb edərək bunu reallaşdıracaq. Allah`ın sözü vardır: Kim, Allah`a çatmağı yəni hidayətə çatmağı diləsə, o adam mütləq Allah`ın Zatına Allah tərəfindən çatdırılar. Bunun adı hidayətə çatmaqdır. Biz insanlar Allah`a çatmağı dilədiyimiz anda hidayət üzrəyik. 3cü pillədə insanoğlu Allah`a çatmağı diləyər. Və ya diləməz, ömür boyunca 2ci pillədə qalar, gedəcəyi yer də cəhənnəm olar. Amma diləsə, hidayət başlamışdır. Hidayətin başlanğıc nöqtəsindəyik amma dəlalətdən xilas olduğumuz qətidir. Bir insanın dəlalətdən xilas olduğu nöqtə, Allah`a çatmağı dilədiyi nöqtədir. Allahu Təala buyurur ki:
-30/RUM-31: Munibinə iləyhi vəttəkuhu və əkimus salata və la təkini minəl muşrikin(muşrikinə).
O`na (Allah`a) yönəlin (Allah`a çatmağı diləyin) və O`na qarşı təqva sahibi olun. Və namazı namaz qılın. Və (beləcə) müşriklərdən olmayın.
-30/RUM-32: Minəlləzinə fərraku dinəhum və kani şiyəa(şiyəan), kullu hizbin bima lədəyhim ferihun(ferihunə).
(O müşriklərdən olmayın ki, onlar dinlərində təriqətlərə ayrıldılar və qrup qrup oldular. Bütün qruplar özlərində olanla fərəhlənərlər. "Allah`a yönəl, Allah`a çatmağı dilə və Allah`a qarşı təqva sahibi ol. Və namaz qıl və müşriklərdən olma. O müşriklər ki, aralarında təriqətlərə ayrılmışlar və toplumlar meydana gətirmişlər. Hər toplum (hər qrup) öz əlindəki elmlə fərəhlənər." 72 təriqəyə ayrılan insanların hər bir təriqətinin içində kiçik bir qrup vardır. Allah`a çatmağı diləyənlərin meydana gətirdiyi kiçik qruplar. Hidayət üzrə olanlar onlardır.
Allah`a çatmağı diləyən hər kəs artıq dəlalətdən xilas olmuşdur və hidayət üzrədir. Həm də təqva sahibi olmuşdur. Amma Allahu Təala: "Diləməyənlər hidayətdə deyil." deyir. Yunus Surəsinin 45. ayəti kəriməsində buyurur ki:
-10/YUNUS-45: Və yəvmə yahşuruhum kə ən ləm yəlbəsu mutlək saatən minan nəhari yətəarəfunə bəynəhum, kad hasirəlləzinə kəzzəbu bi likaillahi və ma kani muhtədin(muhtədinə).
Və o gün (Allahu Təala), gündüzdən bir saatdan başqa qalmamışlar (bir saat qalmışlar) kimi onları yığacaq. Bir-birlərini tanıyacaqlar (aralarında tanış olacaqlar). Allah`a mülaki olmağı (Allah`a ölmədən əvvəl çatmağı) yalanlayanlar, hüsrandadır (nəfslərini hüsrana saldılar). Və hidayətə çatan kəslər olmadılar (ruhlarını ölmədən əvvəl Allah`a çatdıra bilmədilər). "Hər kim Allah`a mülaki olmağı inkar etsə, onlar hüsrandadırlar və onlar hidayətdə deyildirlər.
" Allah`a çatmağı diləməyən heç kim hidayətdə deyil. Diləsəydi hidayət üzrə olacaqdı, hidayətə çatmış olmayacaqdı amma hidayət üzrə olacaqdı. Diləyər diləməz dərhal Allahu Təaladan ona köməklər yağmağa başlar və bu adam 14. pillədə mürşidinə Allahu Təala tərəfindən çatdırılar. 12 lütfkarlıqla o adam mürşidinə çatar: 1. O adamın görməyən gözləri açılmışdır. 2. Eşitməyən qulaqları açılmışdır. 3. İdrak etməyən ürəyi açılmışdır. 4. Görmə xüsusiyyəti açılmışdır. 5. Eşitməxüsusiyyəti açılmışdır. 6. İdrak etmə xüsusiyyəti açılmışdır. 7. Ürəyə ihbat qoyulmuşdur. 8. Allah, o adamın ürəyinə çatmışdır. 9. Ürəyini Allah`a çevirmişdir. 10. Sinəsindən ürəyinə nur yolu açılmışdır. Elə isə hidayət ilə əlaqədar bir ayəti kərimə burada dövrəyə girir.
-6/ƏN'AM-125: Fe məhrum yuridillahu ən yəhdiyəhu yəşrah sadrəhu lil islam(islami), və məhrum yurid ən yudilləhu yəc'al sadrəhu dayyikan haracən, ke ənnəma yassa'adu fis səmasi, kəzalikə yəc'alullahur ricsə alalləzinə la yumunun(yumununa).
Elə isə Allah kimi Özünə çatdırmağı diləsə onun sinəsini fayda və (Allah`a) təslimə (İslama) açar. Kimi dəlalətdə buraxmağı diləsə, onun sinəsini səmada yüksəlirmiş kimi daralmış, çətinlikli edər. Beləcə Allah, mömin olmayanların üzərinə əzab verər. "Allah, kimi Özünə çatdırmağı diləsə, onun sinəsini fayda, şərh edər və İslama yəni Allah`a ruhunu, vəchini, nəfsini və iradəsi təslim etməyə açar (sinəsini fayda və təslimə açar)." 11- O adam zikr etdiyi zaman, Allah`ın qatından gələn rəhmətlə fəzl nurları, Allah`ın yardığı bu yarıqdan keçərək ürəyə çatarlar amma ürəyin içinə tək rəhmət nuru sıza bilər. 12- Bu sızıntı 2% olduğu zaman adam huşu sahibi olar.
Hacət namazını qildıqdan sonra da mütləq mürşidini (adam kimə çatacaqsa) görər. Allahu Təala onu mürşidinə çatdırar. Allahu Təaladan o günə qədər 12 lütfkarlıq gələr,bu adam mürşidinə tabe olduğu o nöqtədən etibarən 7 nemət alacaq. Bu nemətlər, hidayətin 2ci hissəsinin mükafatıdır. Hidayətin 1ci hissəsi, Allah`a çatmağı diləməkdir, 2. hissəsi, mürşidə çatmaqdır. İnsanın başının üzərinə dövrün imamının ruhu gəlir. O adamın ruhuna bədəndən ayrılıb Allah`a çevrilin, Allah`a mülaki olma gününün (yəvm'ət talağın) gəldiyi əmri verilər. Kim tərəfindən? Dövrün imamının ruhu tərəfindən. Ruh bədəndən ayrılar. Dövrün imamının ruhu, adamın başının üzərinə gəlib yerləşər.
-58/MUCADƏLƏ-22: La təcidu kavmən yumununa billah vəl yəvmil ahiri yuvaddunə məhrum haddallahə və rəsuləhu və ləv kani abaəhum əv əbnaəhum əv ihvanəhum əv aşiretəhum, ulaikə kətəbə fi kulubihimul imana və əyyədəhum bi ruhin minhu, və yudhiluhum cənnatin təcri min tahtihal ənharu halidinə fiha, radıyallahu ənhim və radu ənhi, ulaikə hizbullah(hizbullahi), ə la innə hizballahi humul muflihun(muflihunə).
Allah`a və axirət gününə (ölmədən əvvəl Allah`a çatmağa) iman edən bir qövmü, Allah`a və O`nun Rəsuluna qarşı gələnlərə məhəbbət duyanı tapa bilməzsən. Və onların ataları, oğulları, qardaşları və ya öz tayfaları olsa belə. Onlar ki, (Allah) onların ürəklərinin içinə imanı yazdı. Və onları, Özündən bir ruh ilə dəstəklədi (orada öyrədilmiş olan, dövrün imamının ruhu onların başlarının üzərinə yerləşər). Və onları, altından çaylar axan cənnətlərə daxil edəcək. Onlar orada əbədi olaraq qalacaq olanlardır. Allah, onlardan razı oldu. Və onlar da O`ndan (Allah`dan) razı oldular. Onlar, Allah`ın tərəfdarlarıdır.
Həqiqətən Allah`ın tərəfdarları, onlar felaha çatanlar deyilmi? Adamın bütün günahları tabeliklə savaba çevrilər. Allahu Təala buyurur ki:
-25/FURKAN-70: İlla məhrum tabə və amenə və amilə amələn salihan fə ulaikə yubəddilullahu səyyiatihim hasənat(hasənatin), və kanallahu gafuren rəhmə(rahimən).
Ancaq kim (mürşidi qarşısında) tövbə edər (beləcə ürəyinə iman yazılıb, imanı artan) mömin olar və saleh əməl (nəfs təzkiyəsi) etsə, o təqdirdə onların, Allah səyyiatlərini (günahlarını) hasənata (savaba) çevirər. Və Allah, Gafurdur (günahları savaba çevirəndir), Rəhmdir (rəhmət nuru göndərəndir).
O adamın fiziki bədəni fəlakətlər qarşında güclənməyə başlar. Niyə güclənər? Çünki o adam nəfs təzkiyəsine başlar. Ürəyinə iman yazılmışdır. O adam zikr edər. Zikr quruluşun tərəfindən Allah`ın qatından gələn rəhmətlə fəzl və rəhmətlə salavat nurlarından fazıllar, nəfsin ürəyinə çatar və oradakı iman sözünün cazibə qüvvəsinə qapılaraq ürəyin divarına yapışar. Bu, ürəyin nurlar tərəfindən işğala başlamasının başlanğıc nöqtəsidir. 2% rəhmətdən sonra artıq o ürəyə 98%ə qədər çatacaq olan fazıllar yerləşməyə başlar. Bu hadisə olarkən, adamın mürşidə çatıb tabe olduğu anda ruh bədəni tərk edər, Allah`a doğru bir səfər edər.
Ruhun bədəni tərk etməsi, vüslata çatma mövzusundakı bir yeni başlanğıcdır. Ruh, Allah`ın Zatına çatacaq və Allah`ın Zatında yox olacaq. Bədəndən ayrılan ruh, dövrün imamının dərgahına çatar. Oradan karvan halında yuxarıya doğru bir yüksəlmə başlar. Nəfsinin ürəyindəki hər 7% nur təcrübəsi ilə o adamın ruhu, Allah`a doğru 1, 2, 3, 4, 5, 6 və 7ci göy qatlarını bir-bir aşacaq. Hər səfərində yenidən 7% nur təcrübəsinin o adamın ürəyində meydana gəlməsi lazımdır. Elə isə sevimli qardaşlarım, belə bir xüsusun reallaşa bilməsi gördük ki, adamın Allah`a çatmağı diləməsiylə bədənə gəlir.
Mürşidinə çatdığı zaman o adamın ruhu bədəndən ayrılar. Çatmazsa, ruhun bədəndən ayrılması mümkün deyil. Allah`a doğru səfəri də hidayətə çatması da mümkün deyil. Allah`a çatmağı diləmək yoxsa hidayət də yoxdur, hidayət başlamamışdır. Heç kim öz-özünə ruhunu Allah`a çatdıra bilməz. Mütləq Allah`a çatmağı diləməsi, mütləq mürşidinə çatması lazımdır. Mürşidinin qarşısında keçən bir tabelik mərasimindən sonra, ruhunun bədəndən ayrılması və Allah`a doğru yola çıxması söz mövzusudur. Ruh yola çıxdıqdan sonra, nəfsin ürəyindəki fazılların hər 7% artımına paralel olaraq bir göy qatı yüksəlmək surətiylə, digər ruhlarla birlikdə 7ci göy qatına çatar. 7ci göy qatında 7 aləm aşar. Ən son zikr hüceyrələrinə gəlir. Zikr hüceyrələrində özünə düşən vəzifəsinii yerinə yetirmək surətiylə Allah`ın Zatına çata biləcək olan bir nöqtəyə gəlir və Sidrətül Müntəhaya çatar. Bura Endi İlahinin ən yüksək nöqtəsidir. Oradan Allah`ın Zatına yüksələr və Allah`ın Zatında yox olar. Allah`ın Zatına yüksəlməsi, Allah`ın Zatına çatması və Allah`ın Zatında, vəchində yox olması söz mövzusu olar. Allahu Təala Rə'd Surəsinin 20, 21 və 22ci ayələrində deyir ki:
-13/RA'D-20: Elləzinə yufunə bi ahdillahi və la yankudunəl misak(misaka).
Onlar, Allah`ın əhdini ifa edərlər (ruhlarını, vəchlərini, nəfslərini və iradələrini Allah`a təslim edərlər). Və müqavilələrini (digər təslimlərlə birlikdə iradələrini də Allah`a təslim edəcəklərinə dair müqavilələrini) pozmazlar.
-13/RA'D-21: Vəlləzinə yasilunə ma əmərallahu bihi ən yusalə və yahşəvnə rabbəhum və yəhafunə suəl hisab(hisabi).
Və onlar Allah`ın (ölümdən əvvəl), Allah`a çatdırılmasını əmr etdiyi şeyi (ruhlarını), O`na (Allah`a) çatdırarlar. Və Rəblərinə qarşı huşu duyarlar və pis hesabdan (cəhənnəmə girməkdən) qorxarlar.
-13/RA'D-22: Vəlləzinə sabərubtigaə vəchi rabbihim və əkamus salata və ənfəku mimma rəzaknahum sirrən və alaniyətən və yədrəunəbil hasənətis səyyiətə ulaikə ləhim ukbəd dar(daru).
Onlar, səbirlə Rəblərinin vəchini (Zatını, Zata çatmağı və Allah`ın Zatını görməyi) diləyənlər və namazı qilanlar, onlara ruzi verdiyimiz şeylərdən gizli və açıqca infak edənlərdir. Və səyyiati, hasənat ilə (yaxşılıqla) sovan kəslərdir. Onlar üçün, bu dünyanın (gözəl bir) aqibəti (nəticəsi) vardır. "Onlar Allah`ın əhdini yerinə yetirdilər və yəminlərini pozmadılar." Allah`ın əhdini yerinə yetirmək, iradəsini Allah`a təslim etməsi deməkdir. İradəni Allah`a təslim etmək, təslimlərin sonuncusudur. İradənin Allah`a verdiyi müqaviləni reallaşdırmaqdır. 21ci pillədə ruh Allah`a çatar. 22ci pillədə təslim olar. 25ci pillədə fiziki bədən Allah`a təslim olar. 26cı pillədə nəfs təslim olar. 27ci pillədə adam muhlis olar. 28ci pillənin 4cü addımında iradə də Allah`a təslim olar.
Hidayətlər bir-biri arxasından bir hidayət cəmiyyəti nəticəsində çatılar. Bir-biri arxasından hidayətlər reallaşar: ruhun, vəchin, nəfsin və iradənin hidayəti. Hamısının bir-bir Allah`a təslimi söz mövzusudur. Ra'd Surəsinin 20, 21 və 22ci ayələrindəki vəziyyətə baxırıq. Adam belə edərək iradəsini Allah`a təslim edərək, iradəsini Allah`a verdiyi müqaviləsini pozmamış olur, yerinə yetirmiş olur. Amma iradənin müqaviləsinin əvvəlində ruhun müqaviləsi vardır. Ruh, Allahu Təalaya o adam həyatdəykən çatılacağına dair əzəldə Allah`a yəmin vermişdir. Bu yəmin etibarilə Allahu Təala: "Onlar yəminlərini pozmazlar." ifadəsindən sonra deyir ki: "Və onlar Allah`ın Allah`a çatmasını əmr etdiyi şeyi Allah`a çatdırarlar." Rə'd Surəsinin 21ci ayəti kəriməsi bunu söyləyir. Sonra da, "Onlar pis hesabdan qorxarlar və Allah`ın əmrini yerinə yetirərlər. Onlar səbirlə Allah`ın Zatını diləyənlərdir. Onlar pis hesabdan qorxarlar. Rəblərinə qarşı huşu duyarlar." deyir. Yəni Allah`a çatmağı diləmə huşusu, ruhunu Allah`a çatdırma huşusu, daha sonra fiziki bədəni, nəfsi və iradəni Allah`a təslim etmə huşusu, hamısı bir-birinin arxasından gələcəkdir. Hər biri ayrı bir hidayəti meydana gətirmək üzrədir.
Elə isə sevimli qardaşlarım, nə vaxt bir insan bu istiqamətdə bir səyin sahibi isə, səyin sahibi olduğu andan etibarən o adam hidayət üzrədir. Ruhun Allah`a çatması 3cü hidayəti amma 1ci təslimi ehtiva edər. Ruh, 21-ci pillədə Allah`ın Zatına çatar. Allahu Təala Şura Surəsinin 13cü ayəti kəriməsində bunu söyləyirdi:
-42/ŞURA-13: Şərəa ləkum minəd dini ma vassa bihi nuhan vəlləzi əvhayna iləykə və ma vassayna bihi ibrahimə və musa və isa, ən əkimud dinə və la tətəfərrəku fih(fihi), kəburə əlal muşrikinə ma təd'uhum iləyh(iləyhi), allahu yəctəbi iləyhi məhrum yəşau və yehdi iləyhi məhrum yunib(yunibu).
(Allah) dində, onunla Hz. Nuha vəsiyyət etdiyi (fərz etdiyi) şeyi (şəriəti); "Dini qoruyun (ayaqda, həyatda yapış) və onda (dində) təriqətlərə ayrılmayın." deyə Hz. İbrahimə, Hz. Musaya və Hz. İsaya vəsiyyət etdiyimiz şeyi Sənə də vəhy edərək, sizə də şəriət etdi. Sənin onları, özünə çağırdığın şey (Allah`a çatmağı diləmə) müşriklərə çətin gəldi. Allah dilədiyini Özünə seçər və O`na yönələni, Özünə çatdırar (ruhunu həyatda ikən Özünə çatdırar).
"Allah dilədiyini Özünə seçər və onlardan kim Allaha yönəlsə, Allah onu Özünə çatdırar. Yəni Allah onu hidayətə çatdırar." Allah`a çatmağı diləyən insanların bir gün Allah`ın Zatına çatmaları söz mövzusu olar. Belə bir faktın reallaşması insan üçün Allah`ın bir lütfüdür.
Sevimli qardaşlarım, bir insanın ruhunun Allah`a çatmasına qədər keçəcək zaman aralığında, Allahu Təala o adama kömək etməyi zəmanət etmişdir. Kim Allah`a çatmağı diləsə (hidayətə çatmağı diləsə), Allah onun ruhunu Özünə çatdırmağa və onu hidayətə çatdırmağa zəmanət verər. Əgər Allah ona 6-7 aylıq bir ömür vermişsə, mütləq olaraq Özünə çatdırar. Verməmişsə, adamın həyatını nə qədər davam etsə oraya qədər gedər. Amma bu adam yenə Allah`a çatmağı dilədiyi an, onsuz da cənnətə layiq olmuşdur. Allah`a çatmağı diləyən adamın gedəcəyi yer 1ci qat cənnətdir amma mürşidə çatan 2ci qat cənnətin, ruhunu Allah`a həyatda ikən çatdıran adam 3cü qat cənnətin sahibi qılınar.
Elə isə Allahu Təalanın hidayət adı verilən bir mexanizmi vardır. Hidayəti adamın tələbi üzrə reallaşar. Adam yalnız Allah`a çatmağı dilədiyi təqdirdə hidayət üzrə olar. Çağımız hidayət çağıdır, sevimli qardaşlarım. Doğru yol adı ilə mahiyyəti dəyişdirilən və əsrlər əvvəlində unudulan (500 ildir unudulan) bir hidayət anlayışı, Allahu Təalanın bizə öyrətməsiylə, artıq hər kəsin mütləq öyrənməsi lazım olan bir nöqtəyə gətirilmişdir.
Allah`a sonsuz həmd və şükr edirik ki, Allahu Təala bizə hidayəti öyrətdi. Sevimli qardaşlarım, unutmayın, bizdən başqa heç kim hidayətin nə olduğunu, Quranda hansı ayələrdə iştirak etdiyini söyləyə bilməmişdir. Anlayış əsrlərcə əvvəl unudulmuşdur. Sevimli qardaşlarım, bu məzmunda Allahu Təalanın dizaynı, hidayəti mütləq olaraq əmr etmək şəklindədir. Allahu Təala hər kəsin hidayətə çatmasını mütləq olaraq üzərlərinə fərz etmişdir. Hər kəsin hidayətə çatması, Allah`ın təməl əmridir. Allahu Təala buyurur ki:
-39/ZUMƏR-54: Və ənibu elə rabbikum və əslimu lehi min kabli ən yə'tiyəkumul əzabu summə la tunsarun(tunsarunə).
Və Rəbbinizə (Allah`a) yönəlin (ruhunuzu Allah`a çatdırmağı diləyin)! Və sizə əzab gəlmədən əvvəl O`na (Allah`a) təslim olun (ruhunuzu, vəchinizi, nəfsinizi, iradənizi Allah`a təslim edin). (Yoxsa) sonra kömək olunmazsınız. "Üzərinizə əzab gəlmədən əvvəl Allah`a yönəlin və Allah`a təslim olun. Yəni ruhunuzu da vəchinizə də nəfsinizə də iradənizi də Allah`a təslim edin." Allahu Təala Fəcr Surəsinin 28. ayəti kəriməsində də belə buyurmaqdadır:
-89/FƏCR-28: İrcii ila rabbiki radiyətən mardiyyəh (mardiyyətən).
Rəbbinə dön (Allah`dan) razı olaraq və Allah`ın razılığını qazanmış olaraq! "Rəbbinə rücu et Rəbbinə geri dön, geri dönərək Rəbbinə çat yəni hidayətə çat."
-51/ZARİYAT-50: Fə firru ilallah(ilallahi), əni ləkum minhu nəzirun mubin(mubinun).
Elə isə Allah`a fərarilik edin (qaçın və sığının). Şübhəsiz ki mən, sizin üçün O`ndan (Allah tərəfindən göndərilmiş) açıq-aşkar bir nəzirəm. "Allah`a qaç, Allah`a sığın." -
-73/MUZZEMMİL-8: Vəzkurismə rabbikə və təbəttəl iləyhi təbtila(təbtilən).
Və Rəbbinin Adını zikr et və hər şeydən kəsilərək O`na çat. "Allah`ın adıyla zikr et və hər şeydən kəsilərək Rəbbinə geri dön, Rəbbinə çat." Fəcr-28dəki "İrcii ilə rəbbiki" əmri, "Rəbbinə geri dön."deməkdir. Bu əmr, Allahu Təala tərəfindən ruha verilən bir əmrdir. Ruhun Allah`a geri dönməsi əmr edilir. Nə nəfsin nə fiziki bədənin Allah`a çatması əsla söz mövzusu deyil. Allah`a çatacaq olan yalnız ruhumuzdur, sevimli qardaşlarım. Allah ruhundan üfürmüş, bizə bir əmanət buraxmış və əmanətini geri istəyir.
Elə isə hidayət – Allah`a çatmağı diləməkdən başlayan və Allah`a ruhun, vəchin, nəfsin və iradənin təslimi ilə davam edən bir silsilə içində, 28 pillədə tamamlanan bir bütündür.
4 hidayəti də Allahu Təala üzərimizə fərz etmişdir. Ruhumuzu Allah`a təslim etsək- 22ci pillədəyik. Fiziki bədənimizi Allah`a təslim etsək - 2ci təslim, 2ci hidayət – 25ci pillədəyik. Nəfsimizi daimi zikrə çataraq Allah`a təslim etsək – 26cı pillədəyik. İradəmizi Allah`a təslim etsək – 28ci pillənin 4cü addımındayıq.
Beləcə bütün təslimlər və hidayət də tamamlanar. Bundan 14 əsr əvvəl bütün səhabə hidayətin bütününə çatdılar, irşad mövqesinə təyin edildilər. Tövbə Surəsinin 100. ayəti kəriməsi bunu ifadə etməkdədir:
-9/TÖVBƏ-100: Vəs sabikunəl əvvəlinə minəl mühacirinə vəl ənsarı vəlləzinəttəbəuhum bi ihsanin radiyallahu ənhim və radu ənhi və əaddə ləhim cənnatin təcri tahtihal ənharu halidinə fiha əbədə, zalikəl fəvzul əzm(əzmi).
O sabikun-əl əvvəlin (əvvəlki xeyrlərdə yarışanlardan salah mövqesində iradəsini Allah`a təslim edərək irşada məmur və məzun qılınanlar): Onların bir qisimi mühacirindən (Məkkədən Mədinəyə köç edənlərdən) bir qisimi ənsardan (Mədinədəki köməkçilərdən) və bir qisimi də onlara (ənsar və mühacirinə) lütfkarlıqla tabe olanlardan idi. (Səhabə irşad mövqesinə sahib olduqları üçün onlara tabe olundu). Allah, onlardan razı və onlar da O`ndan (Allah`dan) razıdır. Onlara Allah, altlarından çaylar axan cənnətlər hazırladı və orada əbədi olaraq qalacaqlar. Bu ən böyük (əzm) mükafatdır. "O sabikun-əl əvvəlinin bir qisimi ənsardan idi, bir qisimi mühacirindən idi, bir də ənsara və mühacirinə lütfkarlıqla tabe olanlardan idi.
" İstər ənsar olsun (Mədinədəki köməkçilər), istər mühacirin (Mədinədən köç edənlər) ikisinə də mütləq olaraq tabe olunmuş və hamısı irşad mövqesinin sahibi olmuşlar. Hidayətin bütününü reallaşdırmışlar.
Allah`a sonsuz həmd və şükr edirik ki bir Allah söhbətində sizlərlə hidayət anlayışını danışmağı Allahu Təala nəsib etdi. Allahu Təalanın hamınızı həm cənnət səadətinə həm dünya səadətinə çatdırmasını Uca Rəbbimizdən diləyərək sözlərimizi inşaallah burada tamamlayırıq.
Allah Dostu I.I.A.M